Thursday, November 14, 2013

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ είναι ζήτημα αρχής για την αυτοδιοίκηση


Αλληλεγγύη: η σχέση αμοιβαίας ηθικής η υλικής στήριξης μεταξύ ανθρώπων. (λεξικό Μπαμπινιώτη σελ.123)

Η συνδυασμένη ευρωπαϊκή και εθνική επίθεση εναντίον της εργασίας, της δημόσιας ιδιοκτησίας και των κοινωνικών αγαθών βρήκε αφοπλισμένο τον λαϊκό κόσμο  από τις ιδέες της συνύπαρξης, της συμπάθειας, της συλλογικότητας, του ενεργού ενδιαφέροντος για τον άλλο, της αλληλεγγύης. Ανταγωνιστικές, αγοραίες ιδεολογίες, ατομικές ευημερίες, θρυμμάτισαν τον κοινωνικό ιστό και επικάθησαν στα διαλυμένα ιστορικά δίκτυα των πόλεων.

Η γενικευμένη φτωχοποίηση της κοινωνίας εξακολουθεί να τέμνεται από ανισότητες, που στην πιο ακραία εκδοχή τους βρίσκεται η πείνα, η έλλειψη στέγης, η στέρηση στοιχειωδών κοινωνικών υπηρεσιών όπως η περίθαλψη και το σχολείο. Όσοι κλείνουν τα μάτια στην ανθρωπιστική κρίση και στις ευθύνες πως φθάσαμε ως εδώ εξακολουθούν να βαδίζουν σε λάθος δρόμο.

Για μας στη Συμπαράταξη η αλληλεγγύη είναι στοιχείο  του πολιτικού σχεδίου ανατροπής της σημερινής κατάστασης και οικοδόμησης μια νέας με διαφορετικό αξιακό πρότυπο. Η «βοήθεια στο σπίτι» είναι δημόσιος θεσμός που αγωνιζόμαστε να διασώσουμε, αλλά αν εγκαταλείπουμε τον ηλικιωμένο της διπλανής πόρτας περιμένοντας το κράτος, είμαστε κοινωνικά ανενεργοί αν όχι αδιάφοροι και κυνικοί. Η αλληλεγγύη δεν είναι μια πράξη φιλανθρωπίας αλλά μια δράση ενότητας μεταξύ συμμάχων που αγωνίζονται για τους ίδιους στόχους για τούτο προκαλεί τις έμμεσε σχέσεις εξουσίας.

Για τούτο η αλληλεγγύη δεν έχει σχέσεις με το γραφειοκρατικό κρατισμό, τις χορηγίες, τις αμοιβές μέσω προγραμμάτων χρηματοδότησης. Είναι μια νέα κοινωνική μορφή και πρωτοβουλία αγώνα για την ανασύσταση της διαλυόμενης και αποσυντονισμένης κοινωνίας.

Αυτά τρέμουν οι υπηρέτες των μνημονιακών πολιτικών και αντιστρατεύονται με πάθος κάθε πρωτοβουλία ανάπτυξης δομών αλληλεγγύης. Και όταν αυτό δεν το καταφέρνουν προσπαθούν να το υπονομεύσουν εντάσσοντας τις στους μηχανισμούς τους. Οι μέθοδοι να «χρυσώνουν» το χάπι πολλές, ανακαλύπτουν και νέες.

Στα πλαίσια αυτά υποστηρίξαμε το αίτημα της Κοινωνικής Αλληλεγγύης της πόλης μας να της παραχωρηθεί δημοτικός χώρος για την ανάπτυξη κοινωνικού ιατρείου χωρίς τη διαμεσολάβηση καμιάς υπηρεσίας. Η αλληλεγγύη δεν έχει ωράριο δημοτικών υπαλλήλων και αφυδατώνεται από τα προαπαιτούμενα των κρατικών δομών. Οι παροχές υγείας ως μόνη απαίτηση έχουν στοιχεία τόσα, όσα χρειάζεται ο φάκελος του ασθενούς για να μη συγχέεται με του άλλου.

Όταν όμως ο δήμαρχος της πόλης απεμπολή το δικαίωμα να έχει ο δήμος σε λειτουργία νοσοκομείο και αλλάζει κάθε δεκαπενθήμερο θέσεις ανάλογα με τα κελεύσματα του  φανατικού των μνημονίων υπουργού Αδωνη Γεωργιάδη, είναι ευνόητο ότι θα αρνηθεί τη παραχώρηση. Θα το αντιμετωπίσει και αυτό ως ευκαιρία οικοδόμησης προεκλογικού μηχανισμού με τη χρήση δημοτικών υπαλλήλων, αδιαφορώντας για την αλλοίωση του χαρακτήρα των υπηρεσιών του δήμου. Η  αλήθεια είναι, ότι η πολιτική τους, οι νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις τους, έρχονται σε σύγκρουση με την ουσία της αλληλεγγύης, την αυτοδιαχείριση της, την ισότιμη και δημοκρατική λειτουργία της.

Υποχρέωση της Κοινωνικής Αλληλεγγύης είναι να εντείνει τη δράσης της χωρίς αλλοιώσεις στις αρχές της. Καθήκον δικό μας είναι η ενεργή συμμετοχή μας στις δομές και τις δράσεις της.

Γεωργιαννάκης Γιώργος
Επικεφαλής της Συμπαράταξης για τον άνθρωπο και τη πόλη